Kerstmis

Nou vooruit ..., één kerstliedje dan.

Anton Bruckner

De Oostenrijker Anton Bruckner zette de 19e eeuwse muziekscene op zijn kop met zijn (toen) radicale symphonieën. Het is geen wonder dat hij en Mahler grote vrienden werden.  Je zou kunnen zeggen dat Mahler zijn stijl vervolmaakte.

Niettemin is de muziek van Bruckner zeer het beluisteren waard.  Hier het eerste stuk van het Adagio van de 7e symphonie, dat opmerkelijk genoeg gespeeld werd op de Duitse radio toen op 1 mei 1945 de dood van Adolf Hitler bekend werd gemaakt.

Alles van Brahms

Wie dit leest heeft het wel gemerkt: ik zit in mijn Brahms periode. Alles van deze componist wil ik horen. Na de orkestmuziek volgt de piano ... prachtig, deze uitvoering van Hélène Grimaud (de wolvenvrouw).

Bedshaped

Blogblok?

Kan een schrijver ook een blogblok hebben?  Waarom ook niet.  Als ik even geen inspiratie heb (nou ja, al een maandje of zo) dan grijp ik altijd naar ongecompliceerde muziek zoals bijvoorbeeld Patti Smith, The Doors of Blondie.

Een beetje nostalgie komt er wel bij kijken.  Toen Patti Smith haar eerste album: "Horses" uitbracht, begon ik met mijn studie ... een eeuwigheid geleden.  Hier het bij nader inzien toch niet zo simpele nummer: Birdland.

Bowie & Queen

Niet echt een Freddy Mercury song, maar toch wel mooi ...

Weer Brahms

Gustav Mahler was acht jaar toen Johannes Brahms dit Requiem componeerde.  Misschien heeft de jonge Gustav het wel gehoord en kwam hij zo op het idee werken voor orkest en koren te schrijven.  Wat een machtige combinatie!

Paris

Een beetje brutaal om een song die nog nooit is uitgebracht te zetten op een "Best of" album. Maar het was goed gezien, Paris (ft. Aude) hoort bij het beste wat Delerium ooit gemaakt heeft. Maar wie is toch die "Aude"?

Voor wie van de Eiffeltoren houdt:

Vous m'avez conquise, je me suis éprise
Je me suis ouverte, je me suis offerte
A vous mon amant, vous mon courtisan

Nos liaisons sont dangereuses
Et ma raison est aveuglée
Nos liaisons sont dangereuses
Et ma raison est aveuglée

Je me suis méfiée, vous m'avez défiée
Je suis effondrée ...

Vous m'avez menti, vous m'avez trahie
Vous m'avez meurtrie, vous vous êtes enfui

Nos liaisons sont dangereuses
Et ma raison est aveuglée
Mais j'ai senti tous les dangers
Quand vos deux mains se sont posées ...
Mais tout mon corps vous disait oui,
Ce jour d'été seule à Paris ...

Vous m'avez aimée, vous m'avez aimée
Vous m'avez blessée, vous m'avez reniée

Nos liaisons sont dangereuses
Et ma raison est aveuglée
Nos liaisons sont dangereuses
Et ma raison est aveuglée
Mais j'ai senti tous les dangers
Quand vos deux mains se sont posées ...
Mais tout mon corps vous disait oui,
Ce jour d'été seule à Paris ...

Goedmakertje (2)

Deze had ik nog tegoed. De koperblazers na 2:35 geven me koude en warme rillingen ... en dan die strijkers na 1:50 in het vervolgfilmpje ... zucht, wat is de natuur toch mooi!

Goedmakertje (1)

Ik realiseerde mij dat ik in mijn stukje over Brahms niet erg aardig over Mahler en Wagner geschreven heb. Dat meende ik natuurlijk niet echt, dus hierbij hoop ik het weer goed gemaakt te hebben.

"Urlicht" komt zowel voor in de liederencyclus "Des Knaben Wunderhorn" als als 4e deel van de 2e symphonie.  De beste Mahler vertolkster: Christa Ludwig zingt het.



Urlicht

O Röschen rot!
Der Mensch liegt in größter Not!
Der Mensch liegt in größter Pein!
Je lieber möchte ich im Himmel sein.

Da kam ich auf einen breiten Weg:
Da kam ein Engelein und wollt' mich abweisen.
Ach nein! Ich ließ mich nicht abweisen!
Ich bin von Gott und will wieder zu Gott!
Der liebe Gott wird mir ein Lichtchen geben,
Wird leuchten mir bis an das ewig selig Leben!

Let It Be

Eén van mijn eerste singles heeft misschien wel mijn muzikale smaak in de rest van mijn leven bepaald. Ik was helemaal verzot op dit nummer en ik kon het dan ook niet geloven dat de Beatles in datzelfde fatale jaar (1970) uit elkaar gingen. De groene appel op het label heeft heel wat rondjes gedraaid!

When I find myself in times of trouble
Mother Mary comes to me
Speaking words of wisdom, let it be.
And in my hour of darkness
She is standing right in front of me
Speaking words of wisdom, let it be.
Let it be, let it be.
Whisper words of wisdom, let it be.

And when the broken hearted people
Living in the world agree,
There will be an answer, let it be.
For though they may be parted there is
Still a chance that they will see
There will be an answer, let it be.
Let it be, let it be. Yeah
There will be an answer, let it be.

And when the night is cloudy,
There is still a light that shines on me,
Shine until tomorrow, let it be.
I wake up to the sound of music
Mother Mary comes to me
Speaking words of wisdom, let it be.
Let it be, let it be.
There will be an answer, let it be.
Let it be, let it be,
Whisper words of wisdom, let it be

Riverside

Aimez vous Brahms?

Na een uiterst vermoeiende week is het heerlijk op vrijdag te relaxen met de muziek van Johannes Brahms. Niet dat hoogdravende gedoe van Mahler of Wagner, nee gewoon muziek die gemaakt is om een publiek te behagen ... daar kan toch niets mis mee zijn?



Luister en relax, en denk er om: nooit klassieke muziek als achtergrondmuziek gebruiken!

Prince

Het is even geduld hebben, maar dan volgt er ook een fantastische gitaarsolo van Prince. Op 3:35 voor diegenen die niet kunnen wachten.

Contrast

Suite Espagnola

Ik weet nu al waar ik volgend jaar naartoe op vakantie ga.

Blond and beautiful in 1977

Tja, ... ik was ook maar een man.

Stereo

Als je - zoals ik - de Japanse band Mono al langere tijd volgt, is hun muziek weinig verrassend meer. Toch bevat ook hun 5e album weer een aantal pareltjes van eenvoud, zoals dit "Follow the Map". Opmerkelijk dat ze zelf hun muziek onder de eigentijdse klassieke muziek willen scharen ... en waarom ook niet?

The Pain Gets Worse

Van het album "Take My Head" uit 1999, de trip-hop band: Archive.



Archive - The Pain Gets Worse
Tell me it's a dream
The pain gets worse
Tell me you have seen
The pain gets worse
There we can't regain
It really hurts
Don't make me shout out
The pain gets worse
Tell me he were wrong
The pain gets worse
Tell me you have long
The pain gets worse
To be here with me
It really hurts
Tell me you have seen
The pain gets worse
The pain gets worse
The pain gets worse
It really hurts
The pain gets worse
Tell me once again
The pain gets worse
That you wanna be friends
The pain gets worse
That you swallow your pride
It really hurts
That you stay by my side
The pain gets worse
The pain gets worse
The pain gets worse
It really hurts
The pain gets worse
Tell me it's a dream
Tell me you have seen
There we can't regain
Don't make me shout out

Sigur Rós (1)

IJsland is niet bepaald het eerste waar je aan denkt bij popmuziek.  Toch heeft dit kleine, kille landje een fantastische, warme post-rock band voortgebracht: Sigur Rós.  Flower power op zijn IJslands!

Sigur Rós: Glósóli

Geüpload door dailypenguin. - Ontdek andere muziek video's.

Sigur Rós - Glósóli
Nú vaknar þú

Allt virðist vera breytt

Eg gægist út

En er svo ekki neitt

Ur-skóna finn svo
A náttfötum hún
I draumi fann svo

Eg hékk á koðnun?

Með sólinni er hún

Og er hún, inni hér

En hvar ert þú....
Legg upp í göngu
Og tölti götuna
Sé ekk(ert) út

Og nota stjörnurnar

Sit(ur) endalaust hún
Og klifrar svo út.

Glósóli-leg hún
Komdu út
Mig vaknar draum-haf
Mitt hjartað, slá
Ufið hár.

Sturlun við fjar-óð
Sem skyldu-skrá.
Og hér ert þú...
Fannst mér.....

Og hér ert þú
Glósóli.....

ENGLISH TRANSLATION
Glowing Sun (Bright Sun)
Now that you're awake
Everything seems different
I look around
But there's nothing at all
Put on my shoes, I then find that
She is still in her pyjamas
Then found in a dream
I'm hung by (an) anticlimax

She is with the sun
And it's out here

But where are you...
Go on a journey
And roam the streets
Can't see the way out
And so use the stars
She sits for eternity
And then climbs out

She's the glowing sun
So come out

I awake from a nightmare
My heart is beating
Out of control…

I've become so used to this craziness
That it's now compulsory

And here you are...
I'm feeling...
And here you are,
Glowing sun...

And here you are,
Glowing sun...

Wherever I Go

Soms kom je van die liedjes tegen die je in één keer vastgrijpen. Is het de melodie, de tekst ...? Vaak kan je het niet eens beredeneren en als je naar andere liedjes van dezelfde band luistert begrijp je dat het een toevalstreffer moet zijn.



The Album Leaf: Wherever I Go
Wherever I go, I take you with me,
‘Cause I don’t want to see you leave.
Whenever I go, you stay with me,
They won’t see you leave.
Are you here with me?
I want you here with me
Whenever I turn, you are gone from me.
And I won’t see you leave.
Wherever I go, your shadow follows me
I don’t want to see you leave.
Are you here with me?

Mahler #3

Geweldige performance:
http://www.bbc.co.uk/iplayer/episode/b00t20vn/BBC_Proms_2010_Prom_24_BBCSSO_Runnicles_(2)/

Liefde

En weer een RIP. Maar de liefde blijft eeuwig bestaan.

Binnenkort in de Royal Albert Hall

Volgende week woensdag in de Royal Albert Hall bij de Proms, maar vergeet het maar ... IK heb het allerlaatste kaartje!!!

RIP Willem Breuker

Een ongeorganiseerde bende waren de concerten van het Willem Breuker Kollektief met twee k's. Iedereen deed maar wat, niets ging gelijk. Maar van één ding was je altijd zeker: vervelen deed je je nooit.


Willem Breuker Kollektief - Mandelay Song (2000)
Geüpload door jambo31. - Bekijk de laatste uitgelichte muziek video clips.

Jethro Tull

Een LP met maar één nummer, verpakt in een krant. Het was bij mijn weten nog nooit vertoond vóór 1972. En dan de muziek: één of andere zwerver die perfect op een dwarsfluit stond te blazen - ook al zo'n vreemd instrument voor rock muziek.

Geniet van de eerste 10 minuten van "Thick as a Brick" (totaal 45 minuten zonder ooit te vervelen!).

Béla Bartók

Elbow

Al een paar keer heb ik muziek besproken op het grensvlak van klassiek en pop. Zoiets moet subtiel gebeuren anders wordt het een farce. Hoe je een strijkorkest combineert met een alternatieve rock band zie je bij dit nummer van Elbow. Ze hebben betere songs gemaakt (zie het tweede filmpje), maar ik vind het toch leuk om even te laten zien.

Verlossing

De band die deze blog aan zijn naam heeft geholpen heeft tot nu toe pas één keer hier geschitterd.  Bij deze, van hun beste album: Absolution.

Het geluid is wat zacht, dus zet de boxen maar op maximum volume.

Impressionisme

De muziek loopt achter bij de schilderkunst. Schilderde Monet zijn meesterwerken van het impressionisme tussen 1870 en 1880, in de muziek brak deze stroming pas goed door aan het begin van de 20e eeuw. Eén van de ikonen van de impressionistische muziek was Claude Debussy. Je zou kunnen zeggen dat hij het heeft uitgevonden alhoewel hij een hekel had aan de benaming.

Zijn 24 préludes zijn stuk voor stuk sfeerbeelden, ... schilderijen bijna. Om dit effect te bereiken moest hij de strakke regels van de toonsoorten van zich afwerpen, waardoor de muziek een verfrissend moderne klank krijgt. Eén van de mooisten vind ik "Voiles". Dit bedoelde Debussy dus met "vorm" toen hij Erik Satie sprak (zie mijn eerdere stukje: "Peer").

Oooh Amy

Hoe een verslaving een leven vernietigt ...

Van het album dat aan mij is opgedragen:

Bowie

Je hebt eendagsvliegen, blijvers en David Bowie. Ongelofelijk zoals hij zich steeds weer weet te vernieuwen en daardoor nooit ouderwets wordt. Helemaal als je je realiseert dat hij zeker 30 jaar van zijn carrière aan heroïne verslaafd was. Wie zou Bowie zijn zonder zijn verslaving?

Een nummer dat eindigt zoals het begint:

3-2

Paul Hindemith

Paul Hindemith was politiek geëngageerd en dat wilde hij laten terugkomen in zijn muziek. Sommige muziek schreef hij speciaal voor amateurs en dat simpele muziek ook heel mooi kan zijn blijkt wel uit deze Trauermusik uit 1936. Hij schreef het op een ochtend en 's-avonds ging het al in première - ongelofelijk!
.

Lijstje (1)

Het is onmogelijk muziek met elkaar te vergelijken, de ene keer verkies je iets zwoels en moois en - afhankelijk van je stemming - wil je de volgende keer iets rauws en ritmisch horen.

De muziek van Pink Floyd luister ik nooit meer. Het is iets uit het verleden en nu achterhaald door modernere muzikanten. En toch ... als je weer zo'n nummer hoort als "Shine on You Crazy Diamond" met de gitaarsoli en saxofoon, dan begrijp je weer helemaal waarom je die LP's vroeger tienduizend keer op de draaitafel hebt gelegd. Dit nummer was een hommage aan Syd Barrett die de band al na twee albums had verlaten. Het is veelzeggend dat het pas verschijnt op het negende album: "Wish You Were Here", dat ook meteen mijn favoriete album is.

Leuk om te zien dat Pink Floyd bij de huidige jeugd weer immens populair is geworden. Terwijl ik niet meer geïnteresseerd ben, wil mijn dochter al mijn oude albumhoezen aan haar muur hangen! "Zulke mooie muziek maken ze tegenwoordig niet meer", maar daar ben ik het dus niet mee eens.

Gewoon even zin in ...

Peer

Een muziekstuk schrijven in de vorm van een peer. Deze opdracht nam Erik Satie op zich nadat de beroemde Claude Debussy hem ervan beschuldigd had dat zijn werk geen vorm had.

Erik Satie was een 'enfant terrible' en een excentriekelling. Hij schopte tegen alle heilige huisjes, met als gevolg dat hij verguisd werd en (natuurlijk) alleen en in armoede stierf in Montmartre. Zijn werk roept associaties op met de Dada periode, die echter pas enkele decennia later begon. In zijn geboortehuis in Honfleur is een hele leuke expositie opgezet (helaas amper bezocht), die de aard van zijn muziek pakkend weergeeft. En, je moet er niet alleen kijken en luisteren, maar ook ... fietsen! Als je in de buurt bent: beslist een bezoek waard. Ik kan het weten ...

Relax (1)

For stressed souls:

Lijstje (2)

De ene gitaarsolo na de andere op dit live album van een Rock 'n Roll Animal.

The Rose

Een tearjerker of een mooi liedje om de zomer mee te beginnen?

Massive Attack ft. Hope Sandoval

Francis Cabrel

In tegenstelling tot Gustav Mahler heeft Francis Cabrel wel tijdens zijn leven succes gehad met romantische muziek, alhoewel je de stijlen misschien niet helemaal kunt vergelijken.

Adagietto

Sommige momenten in je leven zal je nooit vergeten ...

Toen ik in een Delftse bioscoop naar het begin van de film "Dood in Venetië" zat te kijken en daar tegen een achtergrond van een veerboot op een spiegelgladde lagune bij zonsopkomst, voor het eerst het "Adagietto" van Mahler hoorde, werd ik door emotie overweldigd.  Hoe is dit mogelijk ... kan muziek mij tot tranen toe roeren?  Sindsdien weet ik het antwoord.

“Nobody understood it. I wish I could conduct the first performance fifty years after my death.” is de vrije vertaling van wat Mahler gezegd zou hebben als antwoord op de negatieve reacties uit het publiek na de première van zijn 5e symfonie.  Zijn voorspelling is uitgekomen want Gustav Mahler werd na zijn dood al snel één van de ikonen van de laat-romantische klassieke muziek.

Tango

Geen dans met meer expressie dan de tango.

RIP Queen of Folk

Mijn favoriet (dat Québécois accent, ... heerlijk!):

Pygmalion

Met de barok heb ik nooit veel affiniteit gehad, maar net zoals de beeldhouwer die verliefd werd op zijn standbeeld dat levend wordt met de hulp van de goden, ben ik verliefd geworden op de opera "Pygmalion" van Jean-Philippe Rameau.  Het werk stamt uit 1748 en is een ode aan de liefde. <3



P.S.: De schilderijen van Vermeer zijn natuurlijk een eeuw ouder en passen niet echt bij de muziek.

Frankie

"It is of course Frankie ... and Frankie only!"
;-)
Lekker ritme.

Lijstje (5)

Nu we het toch over vernieuwende muziek hebben, Roxy Music was in de jaren '70 goed bezig.  Andy Mackay met zijn saxofoon en hobo bracht nieuwe instrumenten in de popmuziek.  Bryan Ferry had zijn typische nasale zang en Brian Eno brak door en zou later nog de sturende kracht worden achter vele andere topbands en artiesten (o.a. David Bowie, U2, Talking Heads en Coldplay).

De band maakte niet alleen muziek, maar creëerde een hele stijl met mode, kunst, foto's en mooie vrouwen.  Het live album "Viva!" is mijn favoriet, waarvan hier het nummer "Both Ends Burning".

Nieuwe muziek

Aleksandr Nikolajevič Skrjabin was één van de componisten die aan het begin van de 20e eeuw op zoek ging naar nieuwe muziekvormen. Volgens hem was muziek de hoogste vorm van menselijke expressie en extase de hoogste vorm van emotie.

Het "Poem of Fire" (1910) schreef hij niet alleen voor koor en orkest, maar ook voor een kleurenorgel, waarmee hij kleuren kon projecteren om de emotie van het publiek verder te beïnvloeden. Een concert moet in die dagen een ware belevenis zijn geweest. Nu zijn we te nuchter voor die poespas en moeten we het met de muziek alleen doen. Niettemin is het werk een symfonie, een gedicht en een schilderij in één.

P.S.: een goede geluidsinstallatie is onontbeerlijk.







De uitvoering is van het Frankfurt Radio Symphony Orchestra, o.l.v. Dmitri Kitayenko met Vladimir Krainev op piano.

Leuk

Deze film is echt leuk en een goede aanleiding om wat country en western muziek te plaatsen:

(helaas lukt het me niet het hele scherm in beeld te krijgen) :-(

Lijstje (6)

Er zijn van die zeldzame momenten waarop je muziek hoort en meteen begrijpt: dit is nieuw, alle andere muziek hierna zal anders klinken. De laatste keer dat ik zo'n moment had was bij het horen van het album "OK Computer" van Radiohead. De ene na de andere song grijpt je bij de keel en laat je niet meer los.

Thom Yorke en zijn maten bereikten dat omdat ze na hun succesvolle album "The Bends" alle vrijheid kregen van hun platenmaatschappij EMI om te doen wat ze wilden. Geen deadlines, een eigen studio, ... alles mocht. Een groot deel van de tapes werd zelfs live opgenomen in een groot landhuis van de engelse actrice Jane Seymour. De band deed er meer dan een jaar over en in 1997 kwam het legendarische album uit. Hieronder slechts twee van de twaalf tracks.

De eerste is "Paranoid Android" met de officiele clip (inclusief mijn reddende engel), die uiteraard in de VS gecensoreerd moest worden vanwege ...



juist! ... de blote borsten van de zeemeerminnen.

De tweede is een live versie van "Exit Music", dat is geïnspireerd op Frédéric Chopin's Prelude no. 4 en geschreven voor de film "Romeo and Juliet".



Ter vergelijking:

Sardañas

Alvast de groeten uit Barcelona.

(zonder woorden)

Jazz/No

Over het algemeen ben ik geen fan van Jazz. Ik weet dat ik hiermee geen vrienden maak, maar hé ..., het is maar een mening.

"Ja, maar er zijn zoveel verschillende soorten jazz" hoor ik dan meestal als reactie. "Klopt en ik vind het allemaal nix" antwoord ik dan een beetje provocerend. Ik walg van feestjes met een combo, ik liep een straatje om als Pia Beck en Pim Jacobs op TV kwamen en ik kreeg acuut pukkels van de dixieland CD van mijn vader. Frank Zappa zei ooit in een optreden: "Jazz is not dead, it just smells funny". Ook hij meende het echter niet serieus.

Heel soms kom je wel eens iets tegen dat ondanks de natuurlijke weerzin toch pakkend is. Bij mij zijn dat meestal de supercoole en zwoele nummers, zoals deze van Gare du Nord. Ik houd er nog één achter de hand voor een stukje in de toekomst. Mijn lezersschare houdt immers van afwisseling.

Volksmuziek

De componist die de meeste folklore in zijn muziek verwerkte is waarschijnlijk wel Béla Bartók. Begin 20e eeuw reisde hij de pampa's af om de hongaarse, roemeense en bulgaarse volksmuziek van de vergetelheid te redden. In de tijd van het Habsburgse Rijk was dat niet zonder risico, want je kon al gauw voor revolutionair uitgemaakt worden.

Bartók had voornamelijk artistieke ambities, maar toen de nazis aan de macht kwamen werd het hem te gortig en emigreerde hij naar de VS, waar hij in 1945 aan leukemie overleed. In 1988 werd zijn lichaam herbegraven in het door hem zo geliefde Hongarije.

Lijstje (3)

Het hoogtepunt van de symphonic rock was wel de Londense band "Yes". De muziek lijkt uit een droomwereld te komen, prachtig verbeeld door de tekeningen van Roger Dean. In 1972 maakten ze de LP "Close to the Edge" en alleen de titeltrack duurt al 18 minuten. Te lang voor een filmpje, hier dus alleen het 2e gedeelte met daarin een prachtig kerkorgel. Ongelofelijk, een kerkorgel ... in "Rock"! Chuck Berry zou zich omdraaien in zijn graf als hij dood zou zijn.

PUNK

Het leuke van de punk beweging was dat de muziek niet mooi mócht zijn. Lelijk of niet, het leverde achteraf heerlijke ongecompliceerde muziek op, waarop je wel in beweging moet komen. Een paar bands probeerden er nog wat van te maken, zoals The Clash ("The Only Band That Matters") en The Stranglers.



Maar de ultieme punk band was natuurlijk toch The Sex Pistols. Johnny Rotten noemde alle andere punk bands "copycat wankers" en in feite had hij gelijk.

Lijstje (7)

Het hoge woord moet er maar eens uit. Ja ... ik ben een kind van de jaren 60 en 70. En alhoewel ik zelden nog naar de muziek uit die tijd luister, moet ik erkennen dat er toen prachtige LP's gemaakt zijn (zeker in mijn herinnering).

Eén van de bands waar ik geen genoeg van kon krijgen was Genesis. Maar dan wel in de oorspronkelijke setting natuurlijk. Met Peter Gabriel als lead singer en toen Phil Collins nog lang haar en een baard had.

Helaas zijn er uit die tijd niet veel goede filmpjes beschikbaar. Hier is er één van de belgische TV uit 1972:



Op het live album "Seconds Out" (opgenomen in Parijs) had Gabriel de groep al verlaten, maar werden de songs uit die eerste periode fabuleus gespeeld. Er staat ook een legendarisch drum-duet op van Phil Collins en Chester Thompson. De beeldkwaliteit is slecht, maar het geluid gaat ermee door:

De Gymnopédies

De eerste keer dat klassieke muziek mij iets 'deed', was toen ik Reinbert de Leeuw op TV in een pauzefilmpje de Gymnopédies van Erik Satie zag en hoorde spelen.

Satie hoorde bij de Parijse avant-garde en schreef de Gymnopédies in 1887 in het Le Chat Noir café in Montmartre. Toen hij door de directeur van het café gevraagd werd wat zijn beroep was, schaamde Satie zich en verzon hij het woord Gymnopédiste om de directeur te slim af te zijn.

Net als later bij Charles Ives is het de combinatie van harmonie en dissonant dat een speciaal breekbaar effect geeft (zie eerder stukje op deze blog).

Lijstje (8)

Je kunt de muziek van Black Heart Procession moeilijk mooi noemen. De knulligheid straalt er van af bij dit groepje uit San Diego, California, met de zingende zaag als één van de meest prominente instrumenten.

Maar die onbeholpenheid geeft hun droeve liedjes iets authentieks wat zijn weerga niet kent. Ik ken nog niet alle albums, maar het beste wat ik tot nu toe heb gehoord staat op "Three" uit het jaar 2000. Van dat album komt de track: "Guess I'll Forget You". Het laatste album, "Six" ga ik misschien vanavond wel downloaden.



Op de één of andere manier doet de muziek me denken aan de mysterieuze televisieserie Twin Peaks.

Wonderkind

Het meest notoire voorbeeld van een genie is in mijn ogen Glenn Gould. De manier waarop hij piano speelde was uniek: helder en zingend. Hij ging zo op in het werk dat hij onbewust meeneuriede, iets wat op bijna al zijn albums te horen is. Hij speelde alleen zittend op een speciale stoel die ooit door zijn vader gemaakt was. Zelfs toen de zitting totaal versleten was, bleef hij het frame gebruiken. Als je zulke mooie muziek maakt wordt alles je graag vergeven.

Zijn held was Johann Sebastiaan Bach. Hieronder de Aria uit de beroemde Goldberg variaties.

Lijstje (9)

Sub Sub was een onopvallende engelse band in het Dance circuit. Na een brand in hun studio in 1998 besloten ze het over een andere boeg te gooien en begonnen ze indie te maken onder een nieuwe naam: Doves. In 2000 kwam hun eerste album: "Lost Souls" uit. Voor mij een sensatie met prachtige nummers zoals Break Me Gently:

De laatste romanticus

Mahler was de laatste romanticus (op mij na natuurlijk). Voor zijn symfonieën werd alles van stal gehaald. Solisten, mannenkoren, vrouwenkoren, kinderkoren, een orkest van meer dan 100 personen met slagwerk, een orgel ... en alles om de schoonheid van de natuur en God uit te beelden.

Op de mahler hyve: http://mahler6.hyves.nl/ waar ik niet toevallig beheerder van ben, staat al maanden het volgende filmpje van de finale van de 2e symfonie. Ik geloof niet in God, maar als ik hem of haar me voor zou moeten stellen, dan toch wel zo als aan het einde van dit filmpje. Hap alvast naar adem voor je begint.

Lijstje (10)

Laat me voorop stellen dat ik tegen lijstjes ben. Aan de andere kant is het wel leuk om tien geweldige albums op een rijtje te zetten.

Het eerste is "A Rush of Blood to the Head" van Coldplay. Ik zal nooit het moment in 2002 vergeten toen ik het nummer "Clocks" voor het eerst hoorde. De piano riff van Chris Martin is geniaal.

Een andere mooie song van dit album is Amsterdam.

Eeuwige rust bij Beethoven

Muziek is een reflectie van het leven: het gaat op en neer als een jojo. Als het eenmaal tot rust is gekomen, is het te laat ... Verdriet maakt plaats voor berusting.

Beautiful Day

Soms zijn er van die dagen waarin niets je goede humeur kan verstoren. Niemand die dat beter in een song verwoordde dan Bono, The Edge, Adam Clayton en Larry Mullen, Jr.

Geniet!

Charles Ives

Wat is mooie muziek? Moet het harmonieus zijn met een pakkende melodie? Niet iedereen is daarvan overtuigd ...

Charles Ives werd in Connecticut opgevoed in totaal isolement van de muziek uit Europa en ontwikkelde zijn eigen stijl naar de geluiden die hij om zich heen hoorde.

"The Unanswered Question" schreef hij in 1906. Het gaat over de eeuwige vraag waarom wij bestaan en is vol valse noten en dissonanten, maar toch is het een heel aangrijpend geheel geworden. Luister maar. Volgende keer weer iets meer mainstream, dat beloof ik.

Hildegard

Hildegard von Wie? Hildegard von Bingen! Who the f... is Hildegard von Bingen?

Hildegard von Bingen was een non die in de 12e eeuw leefde in het klooster van Disibodenberg in Reinland-Pfalz. Zoals het een non betaamt kreeg ze visioenen van God die ze persé wereldkundig moest maken. Haar invloed werd zo groot dat ze een eigen klooster stichtte wat meteen immens populair werd.

Haar visioenen transformeerde ze in haar muziek. Muziek direct van God dus. Luister maar. Leuk om de muziek te horen met de Annunciazione van Botticelli als achtergrond (let op het detail van het landschap in de verte).



Overigens is er een film gemaakt door Margarethe von Trotta over het leven van Hildegard von Bingen. Hier is de trailer.

Vlinders en Orkanen, part 1

Zomaar een ideetje ... : een blog over muziek. Ha, ha, ik hoor u al lachen, daar moeten er minstens tienduizenden van zijn. Dat wil ik graag geloven (niet gecheckt), maar er is er nog geeneen van mij. Een primeur dus!

Gewoon een beetje schrijven over welke muziek mij aangrijpt en waarom. Later kom ik nog wel terug op welke muziek dat dan wel is. Het wordt in ieder geval heel divers. Voor elk wat wils zou je kunnen zeggen.

Laten we beginnen met de song die mij op het idee van deze blog bracht. Schrik niet van het begin, het gaat om de combinatie met het stukje dat na 3 minuten begint. Klik hier.

Over divers gesproken!